Istnieje wiele danych potwierdzających korzystny wpływ aktywności ruchowej na nasilenie objawów depresji. Dotychczasowe dane naukowe wskazują zarazem, iż aktywność fizyczna (nawet niezbyt intensywna – np. ok. 3 godziny szybkiego spaceru tygodniowo) może zmniejszać ryzyko rozwinięcia się depresji. Równocześnie brak aktywności ruchowej w istotny sposób zwiększa to ryzyko.
W 2018 roku w American Journal of Psychiatry ukazała się publikacja będąca podsumowaniem danych naukowych dotyczących wpływu aktywności ruchowej na ryzyko powstania depresji. Autorzy dokonali metaanalizy 49 wartościowych badań, obejmujących osoby, które dotychczas nie doświadczały objawów depresji (łącznie 266 939 osób, średni okres obserwacji – 7,4 roku).
W grupie badanej (osoby wykazujące regularną i przynajmniej umiarkowaną aktywność ruchową) stwierdzono mniejsze ryzyko wystąpienia epizodu depresji, w porównaniu z grupą kontrolną (minimalna aktywność ruchowa lub jej brak – tzw. siedzący tryb życia).
To kolejne ważne dane wskazujące, że regularna aktywność ruchowa zmniejsza ryzyko rozwinięcia się depresji niezależnie od wieku badanych.
Opracowano na podstawie: Physical activity and incident depression: a meta-analysis of prospective cohort studies, Schuch i wsp. American Journal of Psychiatry, 2018.
