Jak sugerują wyniki badań – aktywność fizyczna (przede wszystkim w postaci regularnie stosowanego programu ćwiczeń) może mieć działanie przeciwdepresyjne. Mechanizm takiego działania jest wielopoziomowy. Aktywność fizyczna wpływa m.in. na hamowanie procesów patofizjologicznych leżących u podłoża rozwoju epizodu depresyjnego (np. zjawiska zapalne, stres oksydacyjny będący wynikiem uszkadzającego działania wolnych rodników) oraz aktywację i wzmacnianie procesów warunkujących wychodzenie z depresji (np. neurogeneza i neuroplastyczność, zmiany w zakresie wydzielania serotoniny). Ponadto przeciwdepresyjny wpływ ćwiczeń fizycznych może wynikać z doświadczania przez pacjenta subiektywnego poczucia sprawczości i efektywności oraz podnoszenia samooceny. Niebanalne znaczenie mogą mieć również: aktywizacja, poprawa poczucia ogólnego zdrowia i obrazu własnego ciała oraz socjalizujący efekt zajęć sportowych. Trening dodatkowo pomaga w zapobieganiu lub zwalczaniu schorzeń towarzyszących chorobom psychicznym, takim jak nadwaga, otyłość, zespół metaboliczny.
Podsumowując, regularne i umiarkowane ćwiczenia fizyczne, mogą stanowić tanią, nieszkodliwą i dostępną dla każdego formę, wspomagania podstawowego (leki, psychoterapia) programu leczenia depresji .
