Od lat prowadzone są badania mające na celu poznanie podłoża biologicznego chorób afektywnych – depresji i choroby dwubiegunowej. Jednym z obszarów tych badań jest analiza zmian stężeń pierwiastków śladowych – ze szczególnym uwzględnieniem cynku, w różnych fazach i stopniach zaawansowania zaburzeń nastroju. O ile obniżenie stężenia cynku w epizodzie depresji jednobiegunowej zostało wielokrotnie wykazane w obserwacjach naukowych, to zmiany stężenia tego pierwiastka w chorobie dwubiegunowej (ChAD) nie były (poza nielicznymi wyjątkami) do tej pory przedmiotem zainteresowania naukowców.
Grupa polskich badaczy (do której należy również, pracujący w naszym Centrum Dobrej Terapii, dr hab. n. med. Marcin Siwek) z Katedry Psychiatrii CM UJ oraz Instytutu Farmakologii PAN i Kliniki Psychiatrii Dorosłych w Poznaniu, przeprowadziła jedno z pierwszych na świecie badań zmian stężenia cynku u osób z diagnozą choroby dwubiegunowej. W grupie 129 pacjentów oraz 50 zdrowych ochotników wykazano, że podobnie jak to ma miejsce w depresji jednobiegunowej, stężenie cynku w epizodzie depresji spada, a po ustąpieniu objawów depresyjnych (w remisji) wraca to poziomu porównywalnego do osób zdrowych. Stężenie cynku w surowicy było ponadto niższe u pacjentów z bardziej zaawansowanymi postaciami choroby dwubiegunowej. Wyniki badania opublikowano w prestiżowym czasopiśmie zagranicznym Journal of Affective Disorders. Obniżenie poziomu cynku w chorobie dwubiegunowej jest prawdopodobnie związane z towarzyszącymi jej zjawiskami – reakcją zapalną i stresem oksydacyjnym. Znaczenie praktyczne tej obserwacji nie jest jeszcze znane. Być może przyszłe badania pokażą, że – podobnie jak to ma miejsce w depresji nawracającej jednobiegunowej – suplementacja cynkiem, może mieć pozytywny wpływ na terapię lekoopornych objawów depresji dwubiegunowej.
