W początkowej fazie rozwoju uzależnienia od alkoholu zarówno bliscy, jak i osoba pijąca nie widzą narastających trudności w kategoriach zdrowotnych. Faza zaprzeczania, minimalizowania i nieidentyfikowania problemu jest czymś naturalnym. Pojawiające się dłuższe okresy abstynencji lub znacznego ograniczania picia alkoholu powodują, że tym bardziej czujność w tym obszarze zostaje uśpiona. W miarę powrotu do picia alkoholu i rozwoju uzależnienia pojawia się coraz więcej szkód i zaniedbań, które skłaniają do refleksji – może jednak problem w tym zakresie istnieje?
Ujawnienie się ambiwalencji w przeżywaniu oraz myśleniu staje się realną nadzieją na zmianę. Wtedy problem picia nie jest jeszcze w pełni widoczny, ale nie można mu już całkowicie zaprzeczyć. Jest to dobry moment na podjęcie pierwszych rozmów ze specjalistą, określających rozmiar zagrożeń związanych z nadmiernym piciem alkoholu.
W trakcie takiej wstępnej konsultacji indywidualnej wspólnie rozstrzygane są wątpliwości i uzgadniana jest dalsza procedura działania:
• jeśli problem nie wymaga interwencji terapeutycznej, osoba zgłaszająca się na konsultację dostaje jedynie informację na temat bezpiecznego stylu picia i zaleceń chroniących przed rozwojem uzależnienia,
• jeśli uzależnienie nie rozwinęło się jeszcze lub jest nieznacznie nasilone, proponowany jest krótkoterminowy ok. 10 spotkaniowy program ograniczania picia,
• jeśli rozpoznane zostanie uzależnienie od alkoholu, a dotychczasowe sposoby ograniczania picia okazały się nieskuteczne proponowany jest kompleksowy program psychoterapeutyczno-farmakologiczny.
Zapraszamy, lepiej wiedzieć na czym się stoi, niż żyć obawami, konfliktami i wątpliwościami.
