Co to jest głód?
Głód powoduje uruchomienie zachowań ukierunkowanych na poszukiwanie jedzenia. Organizm wysyła wtedy jasne sygnały – skurcze mięśni ścian żołądka, poczucie osłabienia, ból głowy, problemy z koncentracją. Antagonistycznemu pojęciu – sytości – towarzyszy zwykle uczucie zaspokojenia, satysfakcji i spokoju. Można tu przytoczyć przykład zachowania niemowlęcia. Większość z nas wie, że kiedy dziecko jest rozdrażnione (a pozostałe potrzeby – snu, kontaktu – zostały zaspokojone), to pewnie jest głodne. Maluch nasycony jest spokojny i szczęśliwy. To takie proste… Jednak kiedy człowiek dorasta, doświadcza i przeżywa mniej lub bardziej złożonych emocji, a sprawa „głodu” się komplikuje. Na nasze preferencje żywieniowe wpływa również apetyt – tzw. motywator przyjęcia pokarmu. Ma on charakter psychologiczny, a zaspokojony wiąże się z uczuciem ulgi. Kolejnym – mocniejszym od apetytu czynnikiem, który reguluje uczuciem głodu bądź sytości, jest pragnienie – popęd do jedzenia niezależny od fizjologii. Pojęcie pragnienia kojarzy się z brakiem możliwości kontrolowania spożycia pokarmu, zaciera się granica między jedzeniem emocjonalnym, a tym zaspokajającym odżywczo.
Jak więc odnaleźć się w tym bałaganie?
Kiedy chce nam się jeść „na prawdę”, a kiedy daliśmy się ponieść emocjom? Pomocna może być poniższa tabela, rozróżniająca głód emocjonalny od fizjologicznego:
Opracowała: mgr Ewa Michno, na podstawie:
- Leszczyńska S., Błażejewska K., Lewandowska-Klafczyńska K., Rygielski P. Emocje a zachowania żywieniowe u kobiet w wieku 18−30 lat, „Endokrynologia. Otyłość i Zaburzenia Przemiany Materii” 7(3), 2011, 167−171.
- Czepczor K., Brytek-Matera A., Jedzenie pod wpływem emocji, Warszawa 2017.
