Kobiety czerpią więcej satysfakcji z interakcji społecznych z kobietami, niż mężczyźni z mężczyznami. Kobiety są też bardziej od mężczyzn wrażliwe na działanie oksytocyny, jak wynika z najnowszych badań dotyczących działania mózgu w kontaktach społecznych.
Badanie przeprowadzone na stanowym uniwersytecie w Georgii (USA) zostało przeprowadzone przez zespół naukowców pod kierownictwem doktora Elliotta Albersa, dyrektora Centrum Neuronauki Behawioralnej.
Hormon przywiązania
Oksytocyna to hormon, który jest wytwarzany w podwzgórzu. Jest wydzielany zarówno przez kobiety, jak i mężczyzn. U kobiet oksytocyna odgrywa bardzo istotną rolę w okresie ciąży i macierzyństwa – wywołuje m.in. skurcze porodowe, jest niezbędna w laktacji. U obu płci oksytocyna wydzielana jest pod wpływem dotyku i w kontaktach z bliskimi osobami – stąd jej potoczna nazwa “hormon przywiązania”.
Kobiety bardziej wrażliwe na działanie oksytocyny
Grupa badaczy postanowiła sprawdzić, w jaki sposób konkretnie oksytocyna wpływa na kontakty międzyludzkie u kobiet i mężczyzn. Potwierdzono, że chociaż hormon ten jest wydzielany u obu płci w trakcie kontaktów społecznych, kobiety są zdecydowanie bardziej wrażliwe na jego działanie, niż mężczyźni. W przypadku kobiet, ośrodek mózgu odpowiedzialny za nagrodę (odczuwanie satysfakcji, zadowolenie itp.) jest znacznie bardziej aktywny w czasie interakcji z innymi kobietami, niż ma to miejsce w przypadku mężczyzn. Odpowiedzialna jest za to właśnie oksytocyna.
Wnioski z badania
Badania dotyczące sposobu, w jaki kobiety i mężczyźni odbierają interakcje międzyludzkie pomagają w lepszym kształtowaniu programów profilaktycznych zapobiegających rozwojowi niektórych chorób psychicznych, a także pomagają w ich leczeniu.
Interakcje społeczne są niezbędne w leczeniu uzależnień, zmniejszają stres związany z wieloma chorobami (nie tylko psychicznymi) i pomagają w uzyskaniu lepszych wyników leczenia zaburzeń psychiatrycznych (depresja, nerwice, schizofrenia). Uwzględnienie różnic w postrzeganiu interakcji społecznych przez obie płcie pozwala lepiej dostosować programy leczenia do potrzeb kobiet i mężczyzn. Przykładowo, powyższe badanie wskazuje, że w przypadku kobiet, dużą rolę w leczeniu poszczególnych chorób może odgrywać terapia grupowa i np. kontakt ze specjalistami tej samej płci.
Opracowała: Katarzyna Olechniewicz, na podstawie: ScienceDaily
